Ciencias, Medio ambiente e Educación ambiental

SECCIÓN DE CIENCIAS, MEDIOAMBIENTE E EDUCACIÓN AMBIENTAL 

Coordinador: Xurxo Mouriño Lourido

A Ulloa é unha das poucas áreas de Galicia onde aínda é posible ver grandes masas de bosque nativo. Estes son cada vez máis escasos debido ás plantacións masivas de especies exóticas, sobre todo de eucalipto (Eucalyptus spp.), como fixo na maioría do territorio galego. Os bosques nativos están formados por especies adaptadas ao medio e que estiveron aquí desde tempos inmemoriais. Entre eles destacan especies como o Carballo (Quercus robur), o Bidueiro (Betula pubenscens), o Castiñeiro (Castanea sativa), o Ameneiro (Alnus glutinosa), ou Acivro (Ilex aquifolium) ou a Pereira brava (Pyrus pyraster), entre moitos outros. De feito, na Ulloa, existen exemplares dalgunhas destas especies de árbores que poden exceder os 500 anos. Desas bosques dependen un gran número de especies de aves, mamíferos, anfibios, réptiles e invertebrados, que son grandemente afectados ou incluso desaparecen cando o bosque nativo substitúese por plantacións de exóticas.

Ademais, a rexión de A Ulloa aínda está formada por un mosaico agro-forestal, debido a gandería tradicional e usos agrícolas sostibles que, desde os tempos antigos, conforman a paisaxe. Estes usos tradicionais sostibles deben ser mantidos xa que deles dependen multitude de especies, e debe evitarse ser sustituídos por unha gandería intensiva que contribúe á contaminación do chan e a auga. A Ulloa tamén ten o privilexio de ser a terra do nacemento do río Ulla, un dos maiores ríos galegos, recoñecido ata mediados do s. XX como un dos principais ríos de salmón do mundo. Nun momento no que os nosos ríos e mares están cada vez máis contaminados, é de vital importancia curalos e protexelos. É por iso que a rexión da Ulloa ten un alto valor ecolóxico que debe ser protexido para garantir a súa conservación no futuro.

Están a ser realizadas nesta rexión varios estudos científicos para afondar no coñecemento das especies presentes na área ea súa relación coa característica paisaxe heteroxénea da rexión.

Finalmente, a conservación non é posible sen educación ambiental, polo que están a ser realizadas moitas actividades educativas de todo tipo para todas as idades durante todo o ano para promover a conciencia ambiental ea urxencia de preservar a paisaxe nativa.

Polo tanto, o IEU ten unha sección de ciencia, medio ambiente e educación ambiental, para que se poida conservar a súa riqueza natural, e a través da ciencia e da educación ambiental difundila e perpetuala. Esta sección impulsa todas as actividades relacionadas coa protección ambiental, a investigación científica e a educación ambiental.

ComparteShare on FacebookShare on Google+Tweet about this on TwitterShare on LinkedIn